Tije verandere…

Gesprek tussen twee hoogbejaarde nichtjes bij de kapper.

 ‘Goeiemurrege, maaissie, jij ôk hier?’
 
‘Ja, afetoe een nieuw perremenentjie en watergollefjie ken nooit gêên kwaad’. ‘

’k Wier vandeweek gebeld deur Adrie van Huig van tante Lien’.

 ‘Waervoor dat?’
 
‘Ze vroeg of ‘k ôk een rouwkaert hé gehad van Sjenet’. 

‘Is t’ie uittetijd dan?’

 ‘Anders sture ze gêên rouwkaert…’

‘Da’s waer. Ze is toch veul jonger dan wij?’

 ‘Tuurluk, ’t was toentertijd me bruidsmaissie. Nou hoe lang is dat al geleè? ‘k ben in vierevijfteg getrouwd. Reken maer uit’.

‘Maarre om êffe terug te komme op die rouwkaert. Hebbie der al eentjie gehad?’

‘Nêênt, maar bij Adrie van Huig van tante Lien waere ze op ’t deurp al rondgebrôcht. Die van mijn zal wel met de post komme’.

‘Das waer, en… lekker baaigeklest?’

‘Kejje wel zegge, ‘k had een rôôd oor van dun horen’.  Twêê uur zitten klesse, maar ‘k ben weer hêêlemael op de hôôgte’.

‘De familie dunt hard uit, horie nog wellis wa van de andere nichies?’

‘Nêênt waainig, af en toe een briefkaartjie, meer nie’.

‘Toch zijn ze allemael in de Hoeksche Waerd blijve hange, die kindere van hunnie zijn meer verspreid’.

‘Logisch tog, die weunen same met mênse van buiten de Hoeksche Waerd, de wereld wor grôter’.

‘Wij bleve aan jonges uit de Hoeksche Waerd hange’

‘Tja, jeha waainug keus, die jonges van Puttershoek waeren veuls te wild, dus mosse we ‘t met seuters of Maesdammers doen, die hiewe wel van een maissie van dut deurp’.

‘ ‘t Gaat tegewoordug veul makkelluker met die nieuweghede as tie computer en tie tillefoons, wij mossen ‘t doen met een ansigkaartie of via via. ’t Was bekant gèèn doen om een afspraakkie te make’.

‘En waer mossie naar toe. Een bietjie an d’n dijk hange of een uitvoerinkjie in de Posthooren, verder was ’t er nie veul te beleve. Of je mos bij de kerk hore, dan kon je sondags nog een bietjie naer mekaar kijken, as ie tenminste van dezellufde kerk was. En zo otterde je wat an’.

‘Buite de kerk moggie gêênêêns kijke’.

‘Marie hadun keer kennus an een braebander, katteliek, nou dur vielnie over te praete…

‘Tije verandere’.

‘Glukkug maer, anders haddik nou nie in deuze lange broek gelôôpe’.

‘Ja, maar jedee altijd al wat moderrenur dan de rest’.

‘Da kwam deur me moeder, die zat wat losser in der gelôôf’

En zo kletsten de dames nog even door. Tja, tijden veranderen…

 

PS. De schrijfwijze van het Hoekschewaards dialect zal niet altijd even correct zijn ondanks het gebruik van het Hoekschewaards woordenboek.